Francja zwróci „gadający bęben” Wybrzeżu Kości Słoniowej

▲ Dzieło skonfiskowane grupie etnicznej Ebrié w 1916 r. zostało wysłane do Francji w 1929 r., wystawione w Trocadéro Museum, a następnie w Quai Branly Ethnological Museum w Paryżu. Odrestaurowano je w 2022 r. Zdjęcie pochodzi ze strony internetowej Ministerstwa Kultury i Frankofonii Wybrzeża Kości Słoniowej.

AFP

Gazeta La Jornada, środa, 9 lipca 2025 r., s. 4

Paryż. W poniedziałek parlament francuski zezwolił na zwrot Wybrzeżu Kości Słoniowej mówiącego bębna Djidji Ayôkwé, świętego instrumentu skradzionego przez kolonialną Francję ponad sto lat temu.

Prezydent Francji Emmanuel Macron obiecał w 2021 r., że zwróci ją tej byłej francuskiej kolonii, dwa lata po oficjalnej prośbie Abidżanu.

Bęben ten miał 3 metry długości i ważył 430 kilogramów. Służył do przekazywania rytualnych wiadomości i ostrzegania mieszkańców wsi podczas przymusowego poboru do wojska lub innych celów.

Skonfiskowany ludowi Ebrié w 1916 r., został wysłany do Francji w 1929 r., wystawiony w Trocadéro Museum, a następnie w Ethnological Museum na Quai Branly w Paryżu. Został odrestaurowany w 2022 r.

Kongresmen Bertrand Sorre powiedział, że powrót bębna przyczyni się do zadośćuczynienia za wymuszenie popełnione w epoce kolonialnej i będzie dowodem przebudzenia naszego sumienia .

Zgromadzenie Narodowe (izba niższa) jednogłośnie zatwierdziło w poniedziałek odtajnienie tego francuskiego dobra kultury, podobnie jak Senat uczynił to w kwietniu.

Ministerstwo Kultury Wybrzeża Kości Słoniowej w swoim oświadczeniu z zadowoleniem przyjęło powrót Djidji Ayôkwé , który wpisuje się w szerszą wizję ponownego przywłaszczenia kulturowego .

Władze Abidżanu liczyły na zwrot dóbr kultury do Dnia Niepodległości, przypadającego na 7 sierpnia. Jednak może się to opóźnić do czasu zakończenia prac w Muzeum Cywilizacji, powiedziała agencji AFP Silvie Memel Kassi, ekspertka odpowiedzialna za zwrot dóbr kultury w Ministerstwie Kultury Wybrzeża Kości Słoniowej.

Od czasu uchwalenia ustawy w grudniu 2020 r. oficjalnie zwrócono krajom afrykańskim zaledwie 27 dzieł sztuki: 26 Skarbów Abomeya do Beninu i Szablę El Hadj Umara do Senegalu.

Posłowie zaapelowali do rządu o przyjęcie ustawy ramowej, która – jak obiecał Macron – ma przyspieszyć restytucję przedmiotów skradzionych w czasach kolonialnych.

W 2023 roku Francja przyjęła dwa podobne prawa: jedno w celu zwrotu mienia skradzionego rodzinom żydowskim w latach 1933–1945, a drugie w celu uregulowania kwestii zwrotu szczątków ludzkich ze zbiorów publicznych.

Sputnik

Gazeta La Jornada, środa, 9 lipca 2025 r., s. 4

Genewa. Delegacja szwajcarska do Zgromadzenia Parlamentarnego La Francophonie przedstawiła rezolucję wzywającą inne kraje francuskojęzyczne do wniesienia wkładu w restytucję dóbr kultury skradzionych podczas kolonizacji, zgodnie z oświadczeniem na stronie internetowej szwajcarskiego parlamentu.

W dniach od 9 do 13 lipca w Paryżu odbędzie się 50. Zgromadzenie Parlamentarne Frankofonii, w którym spotkają się przedstawiciele 91 parlamentów, aby omówić kwestie demokracji, praw człowieka i różnorodności kulturowej.

Jak stwierdzono w dokumencie, przedkładając tę ​​rezolucję, delegacja szwajcarska pragnęła zwrócić uwagę swoich francuskojęzycznych odpowiedników na konieczność podjęcia działań ułatwiających restytucję dóbr kultury skradzionych w okresie rządów kolonialnych .

Szwajcaria zamierza zaproponować państwom i rządom francuskojęzycznego świata dostosowanie zasad Konferencji Waszyngtońskiej – pierwotnie odnoszących się do dzieł sztuki skonfiskowanych przez nazistów – do przypadku dóbr kultury skradzionych w czasie kolonizacji.

Konferencja w Waszyngtonie w 1998 r., zorganizowana przez Departament Stanu USA i Muzeum Pamięci Holokaustu, była poświęcona obiektom kultury skradzionym przez reżim nazistowski i wzięło w niej udział 44 kraje. Rezultatem było ustanowienie 11 zasad dotyczących restytucji dzieł sztuki skonfiskowanych Żydom.

▲ Song to the Land and to Those Who Work and Liberate It (Song to the Liberated Land) , dzieło Diego Rivery z Autonomous University of Chapingo, zostało dotknięte ruchami strukturalnymi spowodowanymi przez trzęsienia ziemi i ostateczne osiadanie budynku, w którym się znajduje. Zdjęcie dzięki uprzejmości Inbal

Od redakcji

Gazeta La Jornada, środa, 9 lipca 2025 r., s. 5

Od 13 listopada 2024 r. do 27 czerwca trwały prace restauracyjne przy muralu Diego Rivery zatytułowanym Song to the Land and to Those Who Work It and Liberate It (Pieśń o wyzwolonej ziemi) , znajdującym się w kaplicy Riveriana na terenie Autonomicznego Uniwersytetu w Chapingo.

Zakończenie interwencji, przeprowadzonej przez personel techniczny Pracowni Malarstwa Ściennego Narodowego Centrum Konserwacji i Rejestracji Ruchomego Dziedzictwa Artystycznego (Cencropam), polegającej na ustabilizowaniu warstw fresków, które zostały uszkodzone w wyniku ruchów konstrukcyjnych wywołanych trzęsieniami ziemi i późniejszym osiadaniem budynku, zostało ogłoszone wczoraj przez federalne Ministerstwo Kultury i Narodowy Instytut Sztuk Pięknych i Literatury (Inbal).

Prace nad projektem Rivery obejmowały ogólne czyszczenie mechaniczne, a także czyszczenie chemiczne w określonych obszarach i przywrócenie koloru. Tymczasem w nieruchomości, w której mieszka, położonej na 38,5 kilometrze autostrady Mexico-Texcoco w Chapingo w stanie Meksyk, pęknięcia w komorach powietrznych zostały skonsolidowane i ustabilizowane poprzez iniekcję i naprawione materiałami wiążącymi.

Interwencję przeprowadzono dzięki umowie o współpracy zawartej między Autonomicznym Uniwersytetem Chapingo a Narodowym Instytutem Nauk Biologicznych (INBAL) za pośrednictwem firmy Cencropam, mającej na celu odrestaurowanie kolekcji fresków Diego Rivery w kaplicy Riveriana na terenie uniwersytetu.

Mural zajmuje powierzchnię 370,23 metrów kwadratowych i powstał w latach 1925–1927. Jest częścią serii fresków, w których artysta przedstawił zmagania meksykańskich rolników oraz alegorie wychwalające regeneracyjną moc natury, żyzność gleby i godność chłopów.